ای حسین !   تو در آن دشت چه کردی که هنوز سنگهای (( جبل الرحمه)) از گریه ی تو نالانند ؟  ای زلال ایمان ،  مرد عرفان و خدا ، اسوه ی جود و جهاد،  در دعای عرفه ، تو چه گفتی ، تو چه خواندی که هنوز ، تب عرفان تو در پهنه ی آن دشت بجاست،؟. . .